- ابوالحسن حمامی (اَ بُلْحَ سَ نِ حَمْ ما)
مقری است از مردم عراق
معنی ابوالحسن حمامی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَرْ را)
لغت نامه دهخدا
مخلدبن یزید، مکنی به ابوالحسن یا ابویحیی. از ثوری و ابن جریج روایت کند. و عبدالحمید بن محمد حرانی از وی روایت کند. در 193 هجری قمری درگذشت. (سمعانی)
(اَ بُلْ حَ سَ نِ تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
علی بن محمد تهامی. شاعر مشهور عرب. او به سال 416 هجری قمری به مصر کشته شد
(تَ)
لغت نامه دهخدا
ابوالحسن علی بن محمد تمیمی از مردم بغداد و مقیم موصل بود. شعر او پانصد ورقه است. (ابن الندیم، یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
کنیت بسامی شاعر علی بن محمد بن نصر بن منصور بن بسام
(اَ بُلْ حَ سَ نِ مَ مِ)
لغت نامه دهخدا
احمد بن محمد بن القاسم بن اسماعیل بن سعد بن ابان الضبی. فقیه شافعی. مولد او به سال 368 هجری قمری وی در فقه شاگرد ابوحامد اسفراینی بود و در ذکاء و حسن فهم از اقران درگذشت و در فقه براعت یافت و در حیات استاد و هم پس از او به بغداد تدریس کرد و از محمد بن مظفر و طبقۀ او استماع حدیث داشت. او راست بمذهب شافعی: کتاب المجموع و آن کتابی بزرگ است. کتاب المقنع. کتاب اللباب. کتاب اوسط. کتاب المسائل فی الفروع. و در علم خلاف او را تصانیف بسیار است. در سال 415 درگذشته است
(اَ بُلْ حَ سَ نِ رُمْ ما)
لغت نامه دهخدا
علی بن عیسی بن علی بن عبدالله رمانی. اصل او از سرمن رآی و مولد او به بغداد در 296 هجری قمری اویکی از افاضل و مشاهیر ائمۀ نحویین و متکلمین بغداد و عالمی کثیرالتصرف و بسیارتألیف و مفنن در علوم کثیره از فقه و قرآن و نحو و کلام است. ادب از ابوبکر بن درید و ابوبکر بن سراج فراگرفت و ابوالقاسم تنوخی و ابومحمد جوهری و جز آن دو از او روایت آرند و تا 377 که ابن الندیم کتاب الفهرست خود را مبیضه کرده میزیسته است. سمعانی بنقل ابن خلکان گوید وفات وی در 382 یا 384 بوده است. او را تفسیری بر قرآن کریم است و از کتابهای او در ادب کتب ذیل است: کتاب شرح سیبویه. کتاب نکت سیبویه. کتاب اغراض سیبویه. کتاب المسائل المفرده من کتاب سیبویه. کتاب شرح المدخل للمبرد. کتاب شرح مختصر الجرمی. کتاب شرح المسائل للاخفش و آن دو شرح است کبیر و صغیر. کتاب شرح الالف و اللام للمازنی. کتاب شرح الموجز لابن السراج. کتاب التصریف. کتاب الهجا. کتاب الایجاز در نحو. کتاب المبتدا در نحو. کتاب اشتقاق الصغیر. کتاب اشتقاق الکبیر. کتاب الالفات فی القرآن. کتاب اعجازالقرآن. کتاب شرح کتاب الاصول لابن سراج. و ابن خلکان در نسبت او گوید ممکن است رمانی منسوب به رمان به معنی نار و یا قصرالرمان واسط باشد و سمعانی که ترجمه او آورده ایضاح این نسبت نکرده است
(خِ)
لغت نامه دهخدا
علی بن محمد بن حسین بن خدام خدامی، مکنی به ابوالحسن. سمعانی میگوید: وی از خاندان خدامی است و از جدش ابوعلی حسین بن خضر نسفی و ابوالفضل کاغذی و جزآن دو حدیث کرد. مرگ او به سال 493 هجری قمری اتفاق افتاد. صاعد بن مسلم برای من (= سمعانی) از او روایت کرد. (از انساب سمعانی)
(اَ بُلْ حَ سَ نِ حِ یَ)
لغت نامه دهخدا
نورالدین علی بن احمد بن حمدون، ادیب اندلسی، امام نحو و لغت بمائۀ هفتم هجری. مولد و منشاء او شهر مالقه است و سپس بمشرق رفته و بدانجا اقامت گزیده است